بررسی سبک فوتوریسم در طراحی محصول مدرن
فوتوریسم در طراحی محصول در گذشته و زمان شکل گیری یک جنبش هنری ایتالیایی در اوایل قرن بیستم بود که هدف آن به تصویر کشیدن پویایی و انرژی دنیای مدرن در هنر بود. در سال 1908، فیلیپو توماسو مارینتی، شاعر ایتالیایی، برای برخورد نکردن با دوچرخه سواری ، منحرف شد و با ماشینش در یک گودال افتاد. تجربه دوچرخه قدیمی در مقابل ماشین مدرن او را الهام بخشید تا مانیفست آینده‌گرایی خود را بنویسد، جنبشی که نوستالژی و سنت را فتح می‌کند. در سال 1910، هنرمندان جوان اومبرتو بوچونی، کارلو کارا و لوئیجی روسولو به جنبش مارینتی پیوستند. آنها پیشنهاد کردند که فوتوریسم می تواند فراتر از ادبیات و شعر باشد
فوتوریسم در طراحی محصول و طراحی صنعتی به تمرکز بر سرعت، حرکت، تکنولوژی و دینامیک جهان مدرن می‌پرداخت و از طریق شکل‌ها و رنگ‌ها تلاش می‌کرد تا در جهت فرم پردازی صنعتی و توسعه طراحی محصول احساسات مخاطبان را تحریک کند و به خلق اثر، محصولات جدید، توسعه طراحی صنعتی کمک کند که از جذابیت فرمی بصری و انرژی زندگی مدرن برخوردار باشد. واژه “فوتوریسم” از کلمه لاتین به معنای “آینده” گرفته شده و به تجسم آینده و پیشرفت اشاره دارد.
هنرمندان فوتوریست اغلب از تصاویر دستاوردهای طراحی محصول و طراحی صنعتی ، خودروها، موتورها، حرکت قطارها و حتی جنگ‌های جهانی برای تأکید بر پیشرفت تکنولوژیک و دینامیک زندگی مدرن استفاده می‌کردند.
پیروان مکتب فوتوریسم به دنبال این بودند که آن چه را که به عقیده آنها تصورات قدیمی و سنتی در هنر، طراحی محصول و استودیو های طراحی صنعتی شکل گرفته بود را از بین ببرند. در عوض، آنها می خواستند اینها را با توسعه عصر ماشینی شدن جایگزین کنند. تمرکز اصلی این بود که یک چشم انداز پویا از آینده را نشان دهند. به این ترتیب، آنها اغلب مناظر شهری و فناوری های جدید از جمله قطار، اتومبیل و هواپیما را به تصویر می کشیدند. سرعت، خشونت و طبقات کارگر را برجسته می کردند.
ارنستو میکائلس، معروف به تایات، طراح و هنرمند ایتالیایی، در سال 1918، با الهام از مفاهیم کاربردی بیان شده توسط جیاکومو بالا لباسی به نام توتا طراحی کرد که سرهم بود و جنسیت خاصی را شامل نمی‌شد. توتا در زبان ایتالیایی به معنای همه است. توتا در زمان ظهور خود، لباسی نوآورانه بود، متفاوت از مدهای معاصر و با هدف غلبه بر تمایزات طبقاتی. توتا بیانگر آرمان‌های برابری طلبانه است.
اما هدف تایات ارائه لباسی بود که آزادی حرکت را برای بدن به حداکثر می‌رساند و یک سبک زندگی فعال جسمانی را هدایت می‌کرد. بنابراین الگویی برای رهایی بدن در زمان بین جنگ‌ها طراحی کرد. در چشم انداز تایات، این یک راه حل جهانی، خلاقانه و آزاد بود که به ریتم جدیدی از زندگی پاسخ میداد. توتا ظاهر مشابه افرادی را که آن را میپوشند، تداعی می‌کرد. این لباس توسط چتربازان، هوانوردان، موتورسواران و اسکیبازان پوشیده میشد و باعث میشد هر ارگان لباس فرم مخصوص به خود را نداشته باشد.
این جنبش از نظر تأثیر در روند رشد فوتوریسم در طراحی محصول جایگاه بعد از کوبیسم قرار داشت. این جنبش که بنیان گذار آن فیلیپو مارینتی Fillippo Marinetti است، حمله ای خشم گینانه و تحریک آمیز علیه سنگینی سنت بود که ایتالیا را به عصر جدید فرا می خواند. برای آنها تجدد به معنای ماشین و تکنولوژی بود. مارینتی در اولین بیانیه 1909 فوتوریست ها چنین نوشت: “یک اتومبیل پر سر و صدا که ظاهرا سوار بر گلوله های توپ است، از مجسمه ویکتوری زیباتر است.” تحرک، اصل غالب هنری بود که در پی نشان دادن سرعت، حرکت و احساسات زندگی مدرن بود. در هر حال، طبق نظریه آنها هنر بی تحرک به مثابه یک اثر هنری ناقص به شمار می رفت.